از آنجا که بعد از گذشت بیش از 2 هفته از جلسه ی فرمانداری، قول های مساعدی که در آن جلسه از سوی آقای مهندس علی نیا مدیر مسکن اداره کل راه و شهرسازی (در خصوص آزادسازی فوری 300 میلیونی و آزاد سازی غیرمشروط تا سقف 420 تومان و آزادسازی مابقی بودجه به شرط انجام حسابرسی و به صورت فاکتوری) در حضور آقایان مهدوی (فرماندار رشت)، پیرو اولیا (رئیس اداره تعاون رشت)، لقمانی (معاون اداره تعاون رشت) و نماینده بانک مسکن و مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره تعاونی داده بودند عملی نگردید، در راستای ادامه ی فرایند استعفای گروهی و درخواست مجوز برای برگزاری مجمع فوق العاده، در معیت همه ی اعضای هیأت مدیره (آقایان طالب پور، حق شناس، فروغی، جلوه و حقیر) در محل اداره تعاون، کار و رفاه رشت حضور بهم رساندیم و جلسه ای با حضور آقایان لقمانی (معاون اداره رشت) و فدایی (کارشناس مسئول بخش تعاون) در آن اداره برگزار گردید و در آن جلسه از این که هنوز تاریخی برای مجمع فوق العاده تعیین نشده گلایه شد که آقای لقمانی طی بیان مطالبی با اعضای هیأت مدیره اعلام هم دردی کردند و ایشان نیز همانطوری که در مطالب قبلی بارها اشاره کرده بودم اشتباه بودن ساختار شکست را عامل مشکلات به وجود آمده در پروژه اعلام کرد، ایشان به عنوان فردی مطلع گفتند که علی رغم این که در پروژه های معمولی برای مرحله اجرای اسکلت تا40 الی 45 درصد را در نظر می گیرند ولی در پروژه مسکن مهر این میزان بین 60 تا 70 درصد پیش بینی گردیده است، مورد دیگری که آقای لقمانی به آن اعتراف داشتند این بود که بعد از ترک پیمانکار، عملاً امانی سازی به تعاونی تحمیل گردید.

در ادامه آقای لقمانی از ما خواستند لااقل یکبار هم که شده با آقای خاوری (مدیرکل محترم راه و شهرسازی گیلان) دیداری داشته باشیم که علی رغم این که چندین ماه برای این کار پیگیر بودیم و موفق نشده بودیم، بازهم به دفتر مدیرکل رفتیم و علی رغم این که رئیس دفتر مدیرکل اصرار داشت که وقتی برای این کار نمی تواند بدهد و این که مدیرکل می خواهد از اداره خارج شود، لیکن با اصرار اعضای هیأت مدیره به این کار رضایت دادند و بعد از مدتی انتظار بالاخره به اتاق جناب مهندس خاوری رهنمون شدیم، ولی به محض ورود به اتاق آقای خاوری با برخورد بسیار سرد و ناشایست ایشان مواجه شدیم، ایشان در همان حالی که سرپا ایستاده بود و آماده رفتن از اتاق می شدند، بدون این که به ما تعارف کنند بنشینیم در حالی که ما را حتی نگاه نمی کرد، گفت که من اصلاً با شما حرفی و کاری ندارم و شما به تعهدات تان عمل نکرده اید و باید با همان 395 تومان پروژه را تحویل می دادید که فوراً به ایشان عرض کردم :"آیا با پیمانکارانی که 3 سال پیش باید خانه ها را تحویل می دادند و به تعهدات شان عمل نکردند و اگر عمل می کردند ما همان موقع در خانه های مان نشسته بودیم نیز با همین جدیت برخورد کردید؟!" که ایشان با اکراه نشستند و ماهم نشستیم، ما حصل گلایه هایی که آقای طالب پور به نمایندگی از هیأت مدیره و آقای خاوری با هم انجام دادند این که ایشان می گفتند نمی توانند بپذیرند قیمت امانی ساز از پیمانکاری بیشتر بشود که حقیر دلیل فنی این مسئله در خصوص ساختار شکست را به ایشان توضیح دادم و حتی به حرف آقای لقمانی و نظریه کارشناسان رسمی دادگستری (درخصوص محاسبه 84 درصد پیشرفت پیمانکار به جای 68 درصد) استناد کردم و گفتم که چگونه با بی کفایتی مسئولان و متولیان امر، با ساختار شکست اشتباهی که برای پروژه تنظیم شد در نهایت در قبال مبلغ ناچیز باقی مانده، حجم زیادی از پروژه به تعاونی های امانی محول شد، ولی متأسفانه ایشان به جای پاسخ به این حرف فنی به شیوه ای غیر معمول متوسل شدند و گفتند که در پروژه ی ما ریخت و پاش زیاد است و بخوربخور است و به همین راحتی به تهمت متوسل شدند که ضمن ابراز گلایه شدید اعضای هیأت مدیره، از ایشان خواسته شد در خصوص این مسئله اطلاعات دقیق داده شود تا اگر واقعاً اتفاقی در پروژه افتاده برخورد شود که ایشان از این امر خودداری کردند و این در حالی است که در ابتدای شروع امانی سازی پروژه، خود تعاونی از ایشان درخواست کرده بود ناظر ویژه ای را (حتی با هزینه ی تعاونی)، در پروژه های امانی مستقر کند که از این امر استنکاف کرده بودند، ایشان در خلال صحبت های شان فقط اشاره کردند که با قیمت ساختی که مد نظر خودشان است یعنی 395 تومان (رقمی کمتر از 420 تومان پیمانکاران) موافقند و گفتند که با توجه به مصوبه ی مجمع در صورتی که تعاون قبول کند با مجوز و نظارت تعاون، رقم های بیشتر از 395 تومان از حساب تعاونی برداشت و هزینه شود، البته حقیر به هیچ وجه گمان نمی کنم حرفی را که مسئولان شفاهی بزنند به آن پایبند باشند، همانطوری که به مکتوبات خود در خصوص نظارت بر پیمانکاران و مشاوران و پرداخت نصف حق مشاوره و بخشودگی های بیمه و مالیات و ارزش افزوده و ... نیز عمل ننمودند. البته جناب خاوری خیلی راحت گفتند که با استعفای اعضای هیأت مدیره مشکلی ندارند و حقیر برداشتم این است که چه بسا از این کار خوشحال هم بشوند، تازه امروز متوجه شدیم که سوء ظن قلیلی از اعضای محترم تعاونی از کدام چشمه آب می خورد! و چقدر ناراحت کننده است کسانی که با تحمیل گری های بی حدوحصر و مشکوک خود در انتخاب پیمانکار و مشاور و قیمت ها و مدت ها و تمدید ها و فسخ قراردادها و امانی کردن ها و ... مقصر اول و اصلی طول کشیدن و گران شدن کل پروژه مسکن مهر رشت (و نه تنها پروژه کارمندان رشت) هستند، هیأت مدیره ای را که تنها یکسال است در هچل امانی شدن انداخته شده اند را مقصر معرفی می کنند!

متأسفانه با برخوردی که آقای خاوری با اعضای هیأت مدیره داشتند (که مشروحاً در بالا بیان شد)، عزم استعفای اعضای هیأت مدیره جدی تر شد، به چه دلیل باید در حالی که کاری نمی توان برای پروژه انجام داد در آن باقی ماند؟! چرا در حالی که اعضا ناراضی هستند، پیمانکاران طلبکارند، مدیران دولتی از بار مسئولیت می گریزند و به همین راحتی سوء مدیریت های شان را با تهمت زدن به این و آن می پوشانند باید از آبرو و حیثیت هزینه کرد؟! مسکن را می توان خرید و یا همچنان مستأجر ماند اما آبرویی که به یمن برخی اتهامات ریخته می شود چگونه قابل جبران است؟! حال اگر آبرو و اعتبار را می شد در راه خدمت به مردم خرج کرد حرفی نبود ولی وقتی کاری هم نمی توان به پیش برد دیگر چه دلیلی باقی می ماند؟! لذا در همین خصوص مقرر شد طی مکاتبه ی مجدد با تعاون، پیرو نامه قبلی، درخواست مجمع فوق العاده برای طرح استعفای گروهی با جدیت کامل دنبال گردد و البته در همان زمان نیز در خصوص اعلام آمادگی جناب خاوری برای برداشت بقیه مبالغ با مجوز اداره کل تعاون به صورت فاکتوری با جناب لقمانی مذاکره گردد، بدیهی است ما اعضای هیأت مدیره تا روز برگزاری مجمع و رأی استعفاء توسط اعضا از هیچ تلاشی برای درآوردن پروژه از بن بست دریغ نخواهیم ورزید، البته همچنان به نظر می رسد پیگیری اعضا به شرط داشتن اطلاعات اولیه و فشار بر مسئولان مفید باشد.